Vandaag is het
wasdag, dus allereerst wordt de was gedaan.
De wasmachines zijn van ruim formaat dus stoppen we alles wat we hebben
erin. Helemaal tegen mijn ouderwetse,
maar naar mijns inziens nog goede, regel dat verschillend goed op een eigen
programma gewassen moet worden en dat je licht niet met donker mengt. Aangezien ik niet veel keus heb doen we het
maar op deze manier. Later op de dag,
als alles droog is sta ik dus lekker te borstelen om alle zeeppoeder en pluis
weg te halen, maar goed, schoon is het verder wel en we kunnen er weer even
tegen. Ook maar even wat andere h.h.
taken, zoals de camper vegen en matten uitkloppen en we zijn weer klaar voor de
rest van de reis.
Verder houden we
een lekker luie dag. De zon staat
stralend aan de hemel en we dragen weer korte broeken. Niet voor lang, dus extra genieten.
Later in de
middag lopen we even naar de winkel voor boodschappen en verkennen we de
omgeving een beetje. Er wordt hier opaal
gewonnen in de buurt, dus daar zien we nogal wat aanbod van. Het is boulder
opal, dat een beetje bruinachtig van kleur is. Niet mijn favoriet. Ik zie liever de ‘melk’ opaal of de ‘zwarte’.
We lopen ook
langs een 70m lange muur die opgebouwd is uit rotsblokken uit de opaalmijnen en
cement met daarin van alles verwerkt van grasmaaier onderdelen tot een komplete
motor en cementmolen. Dit is ‘Arno’s
muur’ en een bezienswaardigheid in het plaatsje.
|
Arno's Muur |
We lopen ook nog
langs een ouderwetse openluchtbioscoop en aangezien die bij gelegenheid juist
op zaterdagavond open is nemen we ons voor om na het eten daar naar terug te
gaan. Normaal gesproken wordt er alleen op woensdagavond een film gedraaid.
|
Zomaar een grappig plaatje: twee koeien op een bankje (metal sculptures) |
Terug naar de camping
en nog wat luieren met een glaasje en een praatje met buren her en der en dan
is het alweer etenstijd.
Om even voor
achten lopen we naar de bioscoop. Dit is
eigenlijk heel apart en er zijn er, naar zeggen, nog maar twee van dit soort in
heel Australia: deze en eentje in Broome in WA.
Wij zijn in het verleden, dat zal zo’n 17 jaar geleden zijn, al wel eens
naar zo’n bioscoop geweest in Collarenebri toen Stephan en Tori nog in Walgett
woonden. Of die nog bestaat weten we
niet, maar het was toen ook een heel evenement, want we reden 75km om even naar
de film te gaan kijken....
|
Reclame dia's die vroeger gebruikt werden |
|
Een oude, niet meer in werking zijnde, filmprojector |
|
De bioscoop in de buitenlucht |
Zo’n
openluchtbioscoop moet je niet verwarren met een drive-in theatre, want dat is zo’n bioscoop in de open lucht waar
je met je auto naar toe gaat en waar je vanuit je auto naar de film kijkt die
op een ontzettend groot doek wordt geprojecteerd. Een openluchtbioscoop is een soort
binnenplaats (maar dan wel groot) met van die ligstoelen die je op het strand
wel ziet. Er is geen dak, dus je zit
letterlijk buiten en hoopt dan maar dat het niet gaat regenen. J Deze
bioscoop in Winton is al heel oud.
Bestond al sinds 1918, maar was afgebrand in 1938 en daarna weer
opgebouwd. De filmprojector dateert nog
van dat jaar en wordt steeds onderhouden door dezelfde persoon. Hij wil nog proberen door te gaan tot 2018 en
houdt er dan mee op. Dan heeft dus
duidelijk de bioscoop 100 jaar bestaan.
Er worden nog oude films gedraaid en ook oude reklame’s getoond. Hartstikke leuk. Na de film kregen we gratis
een kopje koffie en mochten we in het museumgedeelte rondkijken en ook in de
projectieruimte. Daar stonden we er
versteld van hoe zo’n filmprojector er uit ziet en hoe die werkt. Nooit geweten dat het zo’n groot en
ingewikkeld apparaat was, maar ik begrijp nu een stuk beter hoe dat allemaal
ging vroeger en ook wat er allemaal verkeerd kon gaan. J
No comments:
Post a Comment