Thursday, July 26, 2012
Vrijdag 20 en zaterdag 21 juli 2012
Vandaag zijn we precies een maand op stap geweest en is het zo'n beetje onze laatste dag. We zijn vanochtend om 9 uur vertrokken en hebben gereden tot Goomeri, alwaar we onze morning tea genomen hebben. Via Nanango zijn we verder gereden en aangezien we hier in peanut country zitten hebben we bij de peanut wagon lekker wat verse ouderwetse gekookte pinda's gekocht.
Om 12 uur zijn we in Blackbutt en stoppen bij een parkje aan de Douglas Street voor lunch, waarna we verder rijden via de d'Aguilar Highway door de prachtige Blackbutt Range. Een stuk weg dat zich als een lint door de heuvels wendt en draait. Deze weg namen we ook aan het begin van onze reis en we moesten toen zo'n 20 minuten wachten voor we door mochten rijden. Zoals ik toen al vertelde, schijnen er hier veel problemen geweest te zijn in de tijd van de overstromingen en alles wijst er op dat ze last hebben gehad van landverschuivingen. Er is een enorm werk aan de gang om de weg te beschermen tegen toekomstige problemen zoals de volgende foto's laten zien. Jammer eigenlijk, want het laat wel een heel lidteken achter in de anders zo prachtige en bosrijke omgeving.
Na de Blackbutt Range gaat de weg verder via Esk alwaar we nog even de laatste boodschappen doen (een mens moet toch eten, nietwaar?) en dan is het door naar Regency Downs waar we om ong. half 4 aankomen. Gerben is natuurlijk nog niet thuis zo vroeg, dus we parkeren de camper en maken het ons gemakkelijk met een bakkie tot hij thuis komt van zijn werk. Daarna is het eten zo klaar, want er staan, lekker makkelijk, pannekoeken op het menu. De avond besteden we om bij te praten.
Zaterdag 21 juli 2012
Och, over deze dag valt eigenlijk niet veel meer te vertellen. Het vakantiegevoel heeft ons inmiddels verlaten........ :-) Ik maak nog wat foto's bij Gerben, want het water heeft ook daar weer flink huisgehouden en na de lunch vertrekken we naar Capalaba om mijn fiets op te gaan halen. We zijn er in record tijd, want de nieuwe Ipswich Motorway is nu klaar (na 4 jaar werk!) en je mag er nu 100km/uur rijden. Dat schiet lekker op.
Met de fiets in de camper rijden we naar Stephan en Tori. De kleinkinderen staan ons buiten al op te wachten. Het is altijd weer een heerlijk weerzien natuurlijk. We nemen de post in ontvangst, drinken een kopje koffie mee en gaan dan op huis aan, want we willen toch wel graag voor donker thuis zijn en het is nog een dik uur rijden.
Helaas is de rit naar huis niet zo gemakkelijk als gepland. Ik heb bij Gerben last van mijn rug gekregen en voel elke hobbel in de weg en kan me niet goed bewegen. Daarbij komt nog dat er een ongeluk is gebeurd op de snelweg naar huis, dus i.p.v. in een file te moeten wachten, wat uren kan duren, maken we een omweg en komen toch noch nog redelijk op tijd aan, alhoewel het natuurlijk allang donker is (het is winter hier, dus de zon gaat al onder om kwart over 5). Snel even onder de douche en dan voor ons inmiddels gebruikelijke 'afscheidsetentje' in het restaurant tegenover ons huis. Einde vakantie! Voor nu. :-)
Om 12 uur zijn we in Blackbutt en stoppen bij een parkje aan de Douglas Street voor lunch, waarna we verder rijden via de d'Aguilar Highway door de prachtige Blackbutt Range. Een stuk weg dat zich als een lint door de heuvels wendt en draait. Deze weg namen we ook aan het begin van onze reis en we moesten toen zo'n 20 minuten wachten voor we door mochten rijden. Zoals ik toen al vertelde, schijnen er hier veel problemen geweest te zijn in de tijd van de overstromingen en alles wijst er op dat ze last hebben gehad van landverschuivingen. Er is een enorm werk aan de gang om de weg te beschermen tegen toekomstige problemen zoals de volgende foto's laten zien. Jammer eigenlijk, want het laat wel een heel lidteken achter in de anders zo prachtige en bosrijke omgeving.
Na de Blackbutt Range gaat de weg verder via Esk alwaar we nog even de laatste boodschappen doen (een mens moet toch eten, nietwaar?) en dan is het door naar Regency Downs waar we om ong. half 4 aankomen. Gerben is natuurlijk nog niet thuis zo vroeg, dus we parkeren de camper en maken het ons gemakkelijk met een bakkie tot hij thuis komt van zijn werk. Daarna is het eten zo klaar, want er staan, lekker makkelijk, pannekoeken op het menu. De avond besteden we om bij te praten.
Zaterdag 21 juli 2012
Och, over deze dag valt eigenlijk niet veel meer te vertellen. Het vakantiegevoel heeft ons inmiddels verlaten........ :-) Ik maak nog wat foto's bij Gerben, want het water heeft ook daar weer flink huisgehouden en na de lunch vertrekken we naar Capalaba om mijn fiets op te gaan halen. We zijn er in record tijd, want de nieuwe Ipswich Motorway is nu klaar (na 4 jaar werk!) en je mag er nu 100km/uur rijden. Dat schiet lekker op.
Met de fiets in de camper rijden we naar Stephan en Tori. De kleinkinderen staan ons buiten al op te wachten. Het is altijd weer een heerlijk weerzien natuurlijk. We nemen de post in ontvangst, drinken een kopje koffie mee en gaan dan op huis aan, want we willen toch wel graag voor donker thuis zijn en het is nog een dik uur rijden.
Helaas is de rit naar huis niet zo gemakkelijk als gepland. Ik heb bij Gerben last van mijn rug gekregen en voel elke hobbel in de weg en kan me niet goed bewegen. Daarbij komt nog dat er een ongeluk is gebeurd op de snelweg naar huis, dus i.p.v. in een file te moeten wachten, wat uren kan duren, maken we een omweg en komen toch noch nog redelijk op tijd aan, alhoewel het natuurlijk allang donker is (het is winter hier, dus de zon gaat al onder om kwart over 5). Snel even onder de douche en dan voor ons inmiddels gebruikelijke 'afscheidsetentje' in het restaurant tegenover ons huis. Einde vakantie! Voor nu. :-)
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment