Wednesday, July 14, 2010

13 juli

De terugtocht gaat vrij snel en we hebben heel wat extra tijd, dus kunnen we een beetje relaxen.  We hebben geen haast om te vertrekken en ik blijf dan ook lekker lang in bed met een mooi leesboek.  De zon schijnt nog steeds, maar het is erg windering en we blijven liever binnen in de camper.  Na een laat ontbijt en onze 'morning tea' vertrekken we even over elven.  De stop voor lunch is bij een eenvoudige rest area aan de snelweg: Tabbimoble Rest Area (nr. 24, S29 11 37 E 153 16 25).  We rijden nu de hoofdsnelweg, de Pacific Highway, en komen dichter bij Brisbane.  Dat wil dus zeggen dat de echte mooie nachtelijke stops niet meer gratis zijn en de rest areas voor overdag vrij modern.  Gerieflijk, dat wel, maar de charme van de oude stopplaatsen is er niet meer te vinden.  Deze hoofdsnelweg is tegenwoordig meer geschikt voor een snelle tocht tussen de twee grote plaatsen: Brisbane en Sydney.  Kilometers weg zijn de laatste jaren verbeterd en je hebt nu hele stukken prachtige snelweg waar je goed op kunt schieten.  Een goede keus, omdat we wat warmere temperaturen zochten aan de kust, maar om met de campervan echt te genieten kun je toch nog steeds beter de oude snelwegen nemen, zoals de New England Highway en nog verder het binnenland in, de Newell Highway en de kleinere binnenwegen natuurlijk als je veel tijd hebt.

We gaan nog even een stukje van de snelweg af en tanken in Byron Bay en tot aan de Gold Coast vinden we geen geschikte rest area meer om te overnachten.  We vinden echter een onofficiële plaats aan het strand bij een Surf Life Savers Club in Currumbin en parkeren daar voor de nacht.  Het is lekker weer en we nemen de gelegenheid te baat om een strandwandeling te maken.  Bij terugkomst ruikt het zo lekker (de clubs hebben hier allemaal een restaurant) en we besluiten onze korte vakantie af te ronden met een lekker etentje.  Teruggekomen moeten we wel even onze camper wat hogerop parkeren, want het is vloed geworden en het water reikt al rondom te wielen van de camper.  We nemen geen risico, ook al is het hoogste punt al bijna bereikt. 

Dit is dan meteen de laatste posting van deze vakantie, want de volgende morgen rijden we op ons gemak, na de koffie en nog een strandwandeling, het laatste stukje naar huis.

English version


The return trip goes a lot faster then expected and therefore we have lots of time to relax.  We're not in a hurry to leave in the morning and I stay a bit longer in bed with a good book.  The sun is still out, but it's fairly windy and we prefer to stay inside.  After a late breakfast and morning tea we leave at about 11am.  We have lunch at a simple rest area along the highway: Tabbimoble Rest Area.  We're on the Pacific Highway and are clearly getting closer to Brisbane, which means that the overnight rest stops are no longer for free and the picnic areas fairly modern.  They have all the mod cons, but........ no longer the charme of the older rest stops.  The Pacific Highway has become the main thoroughfare between Brisbane and Sydney and is designed for fast travel.  Modern, multi lane highways are slowly connecting all the major towns and kilometers of roads have been, or are being improved.  Roadworks everywhere are showing the big changes over the last 20 or so years.  Travelling the coast route was a good choice because of the warmer temperatures, but if you want to travel by campervan and want a relaxed trip you're better of travelling the older highways like the New England Highway or even further inland the Newell Highway and of course the smaller country roads in between.


We travel one of those country roads along the coast for a bit to Byron Bay, where we get petrol and search in vain for another overnight spot till we get to the Gold Coast.  However, we find an unofficial spot near the Surf Life Savers Club at Currumbin and park there for the night.  The weather is still fine and we make the most of it and go for a beach walk.  Upon our return it smells so good (aromas from the restaurant) that we decide to conclude our short holiday with dinner at the club.  When we return we have to move the camper to higher grounds, because the water is lapping at the wheels.  We don't want to take any chances although the tide is already at its highest.


And this is the last posting of this holiday, because the next morning, after morning tea and another beach walk, we travel home at an easy pace.

12 juli

We hebben de nacht doorgebracht in Taree bij In-Town Motor Inn en zijn, na een verwachtte, maar toch nog teleurstellende nederlaag van het Oranje Elftal, weer vertrokken om kwart over 8.  Onze volgende stop is Bloodwood Rest Area (nr. 70, S31 09 50 E152 49 11) voor koffie en dan gaat ook langzamerhand het weer een beetje opklaren.  Het is al een stuk warmer nu we de kustweg hebben genomen (een goede beslissing) en de zon begint nu in alle ernst door de wolken heen te krabbelen.  We rijden door tot Coffs Harbour en vinden daar een enorm mooi plekje (Sealy Lookout Bruxner Park in het Orara East State Forest, nr 47, S30 15 59 E153 06 33).  We moeten er echter wel helemaal een kronkelweggetje op klauteren met de camper, maar ook hier is het weer de moeite waard.  Vanaf de top, waar we een plaatsje hebben gevonden om de rest van de dag door te brengen, kijken we helemaal uit over Coffs Harbour en de oceaan.  De zon schijnt en we besluiten nu eens lekker buiten te gaan zitten, dus de tafel en stoelen worden voor de dag gehaald.  Ook Misty mag nu eindelijk eens naar buiten.  We hebben haar nieuwe ren meegenomen en daar mag ze wat in rondlopen.  Er komen steeds mensen aanrijden die ook een kijkje willen nemen bij de lookout, maar echt bang is ze niet.  Ze zit het allemaal eens rustig te bekijken.  We krijgen de camera van Frans weer aan het werk en maken wat foto's. Helaas heeft Frans zijn card reader niet bij zich, dus kan ik de foto's niet downloaden op mijn laptop.  Die komen later nog wel als we weer thuis zijn. 

Eigenlijk zouden we graag hier de nacht door hebben willen brengen, maar er zijn tekenen van graffiti en vandalisme en ik vraag me in alle ernst af of het wel veilig is zo geheel afgelegen te blijven staan met de camper.  We rijden toch maar weer terug naar beneden en proberen in Coffs Harbour een betere plaats te zoeken, doch, de enige aangegeven rest area waar je mag overnachten is niet om over naar huis te schrijven, dus besluiten we door te rijden naar de rest area Half Way Creek (nr. 43, S29 56 12 E153 05 49).  Dit is een stopplaats bij een service station waar ook enorme trucks staan voor overnachting, maar er is een enorm grasveld waar gekampeerd mag worden, dus we staan daar mooi en veiliger dan op de vorige stopplaats.

English version

We stayed in Taree at the In-Town Motor Inn and left again at 8:15am after an expected, but still disappointing defeat of the Dutch soccer team.  Our next stop is  the Bloodwood Rest Area for coffee. 
The sky is becoming less overcast and it's a lot warmer now we are travelling the coastal highway.  That was a good decision.  We keep driving till we reach Coffs Harbour and find a most beautiful spot: Sealy Lookout Bruxner Park in the Orara East State Forest.  It's an enormous climb up a winding road, but very worth while.  We plan to stay here the rest of the day and enjoy the wide views over Coffs Harbour and the ocean.  Misty is allowed out as well.  She can walk around in her new pen and seems to enjoy it.  We got at least Frank's camera to work again so we take some pictures.  Unfotunately Frank didn't bring his card reader, so there's no chance to upload them onto my laptop.  Will do that later when we're back home.

We would have loved to stay the night here, but there is evidence of graffiti and vandalism and I don't fancy staying there all by ourselves during the night. It doesn't seem safe, so at the end of a pleasant afternoon we drive back to Coffs Harbour to try and find a safer place.  No such luck, since the only spot we can find is not much better, so we decide to keep going till we find something we like better.  We find it a Half Way Creek, a  campground at a service station where also the big rigs stay for the night.  There is an enormous grassy area where we can park and spend the night safely.

Sunday, July 11, 2010

11 juli

Bilpin Reserve is lekker rustig en omdat het zondag is en we een beetje lui zijn blijven we lekker even luieren in bed met een kopje koffie. Ontbijten doen we ook uitgebreid en als alles weer opgeruimd is gaan we op weg voor het volgende gedeelte van de reis naar huis. We hebben een prachtige route uitgestippeld. Het eerste gedeelte gaat nog door de Blue Mountains richting Windsor en daarna nemen we de Putty Road. Deze weg kennen we al van heel in het begin toen we nog in Sydney woonden. Het is een weg met prachtig uitzicht aan allebei de kanten, omdat hij over de bergrug loopt. Wel vermoeiend, want het is kilometer kronkelen omhoog en omlaag, doch de moeite waard. Verder rijden we via Singleton en Maitland richting Taree met de nodige stops voor koffie en lunch en tanken. Vlak voor Taree bedenk ik me dat er toch een oplossing is om de finale van de WK voetbal te zien. We boeken gewoon een motelkamer voor de nacht. Kunnen we lekker uitgebreid douchen, vroeg naar bed en vroeg weer op! De hoop dat Nederland ook nog gaat winnen is klein, maar de spanning om de wedstrijd te zien is groot. We koken nog wel even ons potje in de camper en daarna zoeken we onze kamer op. Misty blijft in de camper. Die slaapt daar elke nacht, dus dat kan ze ook wel een keer in haar eentje. Ze heeft er haar natje en droogje, dus wat wil je nog meer.

English version

It’s peaceful and quiet at Bilpin Reserve and since it’s Sunday we stay in bed a bit longer with a cuppa and we get up later for a big Sunday breakfast. Then we hit the road again. We have decided on a beautiful trip. We drive the rest of the road through the Blue Mountains towards Windsor and then take the Putty Road. We remember this road from way back when we were still living in Sydney. It’s a road high on a mountain ridge with beautiful panoramic views on both sides. However, the driving tends to get a bit tiring, because it’s a long winding road going up and down again, but certainly well worth the drive. Then it’s on to Singleton, Maitland and Taree with the various stops for coffee, lunch and fuel. Just as we arrive at Taree I realise that I don’t have to miss the World Cup soccer finals after all. We just book a motel room for the night et voila! I don’t think The Netherlands stand much chance against Spain, but miracles do happen. We’ll just have to wait and see. We also get the chance of a hot shower and….. free internet. We cook our meal in the camper and look up our room. Misty stays in the camper. She sleeps there every night, so we don’t see a problem. She’s got all she need, so she should be happy enough.

Saturday, July 10, 2010

10 juli

Vandaag een mooi stuk gereden. We vertrokken al vroeg. Om half 9, van Oura Beach. Gewoonlijk wandelen we graag in de omgeving, maar het is nog steeds koud en vandaag ook nog vrij ongezellig zonder zon. We rijden dus maar aan en bewaren een eventuele wandeling maar voor later als het nog mooi weer zou willen worden. Het eerste gedeelte is een echte ‘country’ weg. We rijden helemaal binnendoor naar de Olympic Highway. Mooi en heuvelachtig. Als we eindelijk op de Olympic Hwy zijn aangekomen is het tijd voor een kopje koffie ter hoogte van de kruising met Coolamundra Road (S34 31 44 E148 09 44). Daarna rijden we verder tot een dam waar ook een windfarm is. Je weet wel, al die grote windgenerators die je in Nederland ook overal ziet, vooral in de Flevopolder, als ik het goed heb. Daar stoppen we voor lunch, maar komen de camper niet uit, want Carcoar Dam (S33 36 39 E149 10 47) is, zoals te verwachten, een erg winderige plaats. We koken onze avondmaaltijd (abrikozenkip en rijstepap na) in de Dreampot en rijden weer verder. De weg leidt vandaag via Cootamundra, Cowra, Bathurst en Lithgow naar een plaatsje in de Blue Mountains. We vermijden de Great Western Freeway die langs Katoomba en de Three Sisters leidt en nemen een minder bekende, maar ook erg mooie weg, Bells line of Road, naar Bilpin. We stoppen vanmiddag niet voor koffie, maar geven slechts het stuur aan elkaar over, want het is een vermoeiende rit. Niet zo erg kronkelend als verwacht mocht worden, maar wel erg heuvelachtig. Aangezien ik een automaat gewend ben is schakelen voor mij toch alweer even wennen, maar als je dan ook nog 10 versnellingen voor je kiezen krijgt dan is het heuvel op en heuvel af geen peuleschilletje. Gelukkig neemt Frans het laatste gedeelte over. Misty vindt al die herrie van de motor maar niks en komt uit de kast gekropen om zich bij mij op schoot te installeren. Samen genieten we van de prachtige omgeving en vergezichten over de Blue Mountains tot we stoppen voor de nacht bij Bilpin Reserve (S33 29 49 E150 31 01).

We rusten eerst even uit bij een lekker glaasje en daarna kunnen we ‘aanvallen’. Het eten is goed gaar en lekker, dus wat willen we nog meer. Na het eten pak ik mijn breiwerk en ben dus warempel toch nog aan het minien deze reis. Ik ben begonnen aan een doopjurkje, maar vermoed dat het toch niet helemaal af zal zijn voordat we thuis komen. Tot zover de update van vandaag.

English version



Reasonably early, at 8:30am, we leave Oura Beach for a beautiful trip to The Blue Mountains via Cootamundra, Bathurst and Lithgow. Normally we like to go for a walk at our camping spots, but it’s still cold and overcast, so we don’t quite feel like it.

The first bit is real country until we reach the Olympic Highway. At the crossing with Coolamundra Road we stop for a cuppa. Next stop is at Carcoar Dam and a wind farm. As is expected it’s a very windy place and I stay inside the camper. We decide to do the cooking here and prepare apricot chicken and creamed rice in the Dreampot for tonight. As the second half of today’s trip looks like it might be a bit of a handful we push on. We give the Great Western Freeway a miss and take a less well known one across the Blue Mountains: the Bells line of Road to Windsor. We don’t stop for coffee, but I hand over the steering wheel to Frank for the rest of the beautiful, but rather tiring trip. It’s not really a winding road as such, but very hilly and it takes a lot out of me. Here I am, driving a bus with 10 gears! After an automatic Toyota at home this is ‘real’ driving, especially endlessly up hill, down hill. Misty doesn’t like all the labouring of the motor either and crawls out of the cupboard and onto my lap. Here she’s a lot happier, because she can overlook the road.


We stop for the night at Bilpin Reserve and start with a good rest. We both settle with a glass of beer and a glass of red and after that it’s time for dinner. The meal is well done and very tasty, so we’re happy as Larry. After dinner I get my knitting needles out. I am actually doing some mini work! I am knitting a christening gown, although I don’t expect it to be finished by the time we get home.


Well, that was today’s update. See ya……..

9 juli

Het korte bezoek zit er weer op. Vanmorgen zijn we om half 12 weer vertrokken in noordelijke richting. We hebben een paar heel gezellige dagen gehad. Voor de kinderen was het vooral een nieuwtje om Misty in huis te hebben. Ze konden geen genoeg krijgen van elkaar. Het grappige was dat ik vertelde dat Misty geen Engels verstaat, want wij spreken alleen maar Nederlands tegen haar. Van toen af hebben de kinderen constant lopen vragen wat van alles en nog wat betekende in het Nederlands en alles werd dan op Misty uitgeprobeerd. Nog grappiger was het toen ze ’s-avonds met hun ouders naar de disco mochten (op de militaire basis waar Stephan werkt) en ze tegen iedereen die het maar horen wilde vertelden dat ze een poes op bezoek hadden die geen Engels ‘sprak’! :-)

Helaas heb ik al deze dagen geen foto’s kunnen maken (en de rest van de trip zal ook wel foto-loos moeten), want al de batterijen die we hadden meegenomen zijn leeg en het opladen lukt niet. Twee camera’s en geen foto’s! :-(

Na een paar gezellige dagen zijn we dus vanmorgen weer vertrokken. Eerst nog wat boodschappen gedaan voor onderweg en toen na een kopje koffie moest er toch echt afscheid genomen worden. Dat ging helaas niet zonder problemen, want op het allerlaatste moment in een onbewaakt ogenblik ontsnapte Misty uit de campervan en gelukkig schoot ze meteen de open garage in. Stephan drukte gelijk op de afstandsbediening om de deur te sluiten waarna we haar met een likje boter over hebben kunnen halen om onder de auto vandaan te komen. Alles dus toch nog goed afgelopen. Het geluk was dat ze de garage in schoot. Het had slechter af kunnen lopen. Dubbel oppassen dus onderweg, want bij een eventuele ontsnapping in de wijde wereld vind je haar niet meer terug!

Intussen zijn we na de nodige pauzes langs de Hume Highway in Oura aangekomen, even ten noord-oosten van Wagga Wagga. Hier staan we weer op een bekende rustplaats: Oura Beach Reserve. Dit is ook een mooie campground, waar we vorig jaar ook al eens overnacht hebben. Het is nog steeds koud. Toen we Melbourne verlieten vanmorgen het het gevroren (ijs op de ruiten van de camper) en was het net boven het vriespunt. De zon scheen echter en het was dus best wel lekker weer, doch vannacht duiken we weer diep in onze slaapzakken.

Hopelijk blijft het de komende dagen wel droog, want we zijn van plan rustig aan terug te rijden naar het noorden over de binnenwegen. We vermijden graag de grote steden en het drukke verkeer en genieten van de mooie omgeving.

English version

The short visit has come to an end. At half pas 11 this morning we started on our trip northwards. We had a great time. The children really loved Misty. The couldn’t get enough of each other. I had told the children that Misty doesn’t understand English, because we always speak Dutch to her. From then on they haven’t stopped asking for translations about everything and anything. And the real funny part was that, when they went to a disco with their parents at night (at the military base where Stephen works), they told everyone that they had a cat visiting that ‘spoke’ only Dutch! :-)

Unfortunately I have not been able to take any pictures at all (and the rest of the trip we’ll have to go without as well), because all our batteries are flat and charging isn’t working. Two cameras and no pictures at all……. :-(
 Well, all good times have to come to an end, so, after some groceries shopping and a cuppa we have left again. Saying goodbye didn’t go without problems though, because at the last moment Misty managed to escape from the campervan. Luckily she made a beeline for the garage and quick thinking on Stephen’s part (he had the remote in his hand) kept her there until we could entice her with a treat from underneath the car. We were so lucky that she ended up in the garage. It could have been a lot worse. So, we’ll have to be real careful on the way home, because if it would happen again out in the open we would never see her again!


In the meantime, after the usual stops along the Hume Highway, we have arrived in Oura, roughly north-east of Wagga Wagga. This spot we know from last year: Oura Beach Reserve. It’s a beautiful campground on the river. It’s still very cold. When we left Melbourne this morning we had ice on the windscreen and the temperature was just above zero. It has been a very pleasant and sunny day though, but tonight we’ll be using both sleeping bags and doonas again.


Hopefully it will stay dry, because we are planning to wind our way slowly northwards avoiding the main highways and staying away from the big smoke and heavy traffic. We like to enjoy the peaceful and beautiful surroundings.

Tuesday, July 6, 2010

7 juli - Gearriveerd

Hier ben ik weer. Die verrassing werkte goed. We kwamen aanrijden toen de kinderen buiten aan het spelen waren. Madeleine herkende de campervan het eerst en toen onze gezichten en liep schreeuwend naar binnen, naar een verbijsterde vader, die dacht dat er een ongeluk gebeurd was op straat. James volgde kort er op. Fijn om te zien dat de familie het leuk vind als je onverwacht arriveert. Misty mocht mee naar binnen en geheel onverwachts voelde ze zich meteen thuis. Snuffelde in alle hoeken om te zien of het allemaal wel naar de zin was en kon toen niet genoeg krijgen van de attentie die de kinderen haar gaven. Haar hele korte leventje is ze doodsbenauwd geweest van vreemden en vooral kinderen, maar het is alsof ze voelt dat Mady en James geen kwaad in de zin hebben.

Voor het avondeten hadden we nog een een pan erwtensoep over die we vakkundig hebben weten te strekken voor een familie van zes en Stefan bewees zich een goede kok door pannekoeken te bakken voor na.

Natuurlijk moesten we ons verdedigen op de Wii met diverse spelletjes. James won uiteraard de bokswedstrijd met mij, maar ik wist me goed te verdedigen tijdens een tennis match. Het auto racen ging Frans en mij geen van tweeen goed af, maar och, we zitten niet langer achter het stuur van de campervan, dus wat geeft het. :-)

Toen was het vroeg naar bed voor Stefan en mij, want natuurlijk wilden we vanochtend om 4 uur de wedstrijd Nederland – Uruguay niet missen. Hoera, door naar de finale dus. En wat een sof, ik zal waarschijnlijk de spanning van een ‘live’ wedstrijd moeten missen, want dan zitten we op de weg naar huis en weinig kans dat je in de country ergens om 4 uur in de ochtend terecht kunt om tv te kijken. Als het nu de Socceroos waren geweest........

Enfin, voorlopig nog maar niet druk over maken. We zitten hier gezellig en lekker warm (centrale verwarming doet wonderen!) en we zien wel wat er allemaal nog in het vat zit voordat we weer thuis zijn. Ik zou graag nog wat foto's laten zien, maar mijn (foutieve) camera 'vreet' batterijen en ik moet eerst 6 paar opladen voordat ik weer verder kan. Tot ziens....

Summary in English

Back again. The planned surprise worked well. Madeleine recognised our campervan first and when she also saw our faces she ran inside, screaming, to a startled daddy who thought an accident had happened. James followed suit. It’s always nice to be welcomed like that, especially when you arrive so unexpectedly. Misty was allowed inside, so she was happy too. She inspected every corner of the house and after that felt safe enough to move around freely. She got a lot of attention from the children and couldn’t get enough of it. It’s amazing though, because in her short life she’s always been afraid of strangers and children in particular would scare her out of her wits. Not so Mady and James. It’s like she feels they love her.

For dinner we had some pea and ham soup left and made it stretch for the whole family. Stephen showed his skills in the kitchen and presented us with pancakes for dessert after good Dutch tradition.


Of course we had to defend our skills on the Wii with various games. James of course won the boxing match, but I managed to prove my skills with tennis. However, car races were beyond Frank and me, but hey, who cares. We’re no longer behind the steering wheel of the campervan. :-)

After that it was an early night for Stephen and me, because we wouldn’t want to miss the match The Netherlands vs. Uruguay. Hurray, through to the final!!! But, such bad luck, I’ll miss the sensation of watching the final, because we will be on the road back home and we’ll also be somewhere in the country where there will hardly be a chance to watch tv at 4am. It would have been different altogether if the Socceroos would’ve been involved…..
 Anyway, I am not going to run hot or cold over it. We’re here with the family and it’s nice and warm to boot (central heating does wonders!) so we’ll see what happens before we’re back home. I would have loved to show some pictures, but my (faulty) camera seems to swallow the batteries.  I have to recharge 6 pairs before I can do anything.  So long....

Monday, July 5, 2010

6 juli

Vandaag de laatste etappe van onze reis zuidwaards. Ik had er niet op gerekend dat onze schoondochter, Tori, onze blog update van de “Young Pups” nog zou bijhouden, hoewel ik het natuurlijk niet had moeten melden in mijn andere blog “Glaginye” :-) Onze bedoeling was om te gaan trekken in zuidelijke richting, maar een vastomlijnd plan hadden we niet. We wilden alle kanten op kunnen als we iets interessants tegen zouden komen op onze tocht. Aangezien het echter schoolvakantie is wilden we proberen toch even de (klein)kinderen te zien, want wachten tot december is toch een erg lange tijd. We zitten nu op ong. 2 uur rijden bij ze vandaan, dus hopelijk is het een leuke verrassing als we straks voor de deur staan. Het is nog steeds behoorlijk koud, maar gelukkig schijnt vandaag de zon weer. Die hebben we de laatste dagen gemist en dat maakte het reizen toch wat ongezellig. We hadden geen zin om ergens te blijven hangen. Normaal doe je dat wel en zet je lekker de stoelen buiten onder de luifel en blijft wat langer genieten. Vanmorgen zijn we dan ook meteen vertrokken van onze rest area na het nemen van enkele foto’s.





Om kwart voor negen stonden we in de startblokken en hebben slechts snel een kopje koffie gedronken in Strathmerton (S35 55 32 E145 28 48), waar we ook weer even bijgetankt hebben. Of we stoppen voor lunch weten we nog niet. We zien wel hoe lang het laatste stukje van de tocht gaat duren. Volgens de TomTom komen we om half 2 aan.

Intussen zit ik dit in de camper te tikken en ga ik ook even proberen de coordinaten bij te werken van de verschillende rustplaatsen, zodat ik die later in Google Earth terug kan vinden. Dat vind ik altijd een leuke bijkomstigheid om zo je hele reis uit te kunnen zetten en later nog eens terug te kijken. Dat is voor mij het alternatief van scrapboeken...

Op dit moment rijden we de laatste 100kms tot de plaats van bestemming. We hebben zojuist eventjes lunch gegeten bij rest area nr. 260 (Mangalore, S36 56 55 E145 08 42) en nu wordt het tijd dat ik dit ga beeindigen. Foto’s volgen, want ik heb de camera niet bij de hand. Tot de volgende update.

Summary in English

Today is the last part of our trip southward. I had not anticipated that our daughter-in-law, Tori, would take an interest in my blog update of the “Young Pups”, it having been the main blog for Frank’s trip around Australia, but then, I shouldn’t have advertised the matter in my personal blog “Glaginye”, should I? :-)

The initial idea was to travel southward, but we didn’t have a clear plan. We wanted to be free if something else came up, without having to disappoint the grandkids if we wouldn’t make it after all. But then, it’s school holidays and we really wanted to try and get to Melbourne to see the family, because otherwise we would have to wait till December, which is a long, long time.

At the moment we’re approx. two hours away from Melbourne, so we hope it will be a nice surprise for the grandkids when we turn up unexpectedly.

It’s still fairly cold, but at least the sun is shining again. The last few days it’s mainly been very overcast so there wasn’t a real incentive to hang around. It would’ve been different if we would’ve been able to get the chairs out and get settled for a while under the awning. So, for that reason we left straight away again this morning after having taken a few pictures. We left a 8:45am and only stopped for fuel intake and a quick cuppa. We don’t know if we’re going to stop for lunch or not. It all depends what time we’ll arrive. That could be at around half past one according to our GPS.

In the meantime I am updating my log in the campervan and I also want to work out the coordinates of the various stops so far. Later on I want to look them up in Google Earth, because I like to be able to work out the whole trip and have something to look back to. For me it’s an alternative to scrapbooking…

We’re on our last 100kms of the trip. We’ve just had a short lunch break at rest area #260 (Mangalore) and now I’d better finish this posting. Pictures will follow later, because I don’t have the camera handy. Till next update.

5 juli

Nadat het zo handig is gebleken om al vroeg de avondmaaltijd voor te bereiden in de thermos-cooker besluiten we dat het voor herhaling vatbaar is en met dit koude weer krijgen we erge trek in erwtensoep. Zo gezegd, zo gedaan. De maaltijd klaar en ontbijt achter de kiezen kunnen we weer verder. We vertrekken rond 9 uur, stoppen voor koffie ergens langs de snelweg vlakbij Alectown en rijden door naar Forbes, waar we stoppen bij het Lions Park (nr. 949, S33 23 22 E148 00 14) voor lunch. Onderweg hebben we natuurlijk nog even getankt en wat boodschappen gedaan om onze voorraad aan te vullen. De volgende stop is waarschijnlijk ergens tussen Narrendera en Albury. Intussen blijkt iemand al in de gaten te hebben wat ons vage plan is. Wie weet, we zullen wel zien..... :-)

Inderdaad is onze volgende stop voorbij Narrendera en wel bij Jerilderie. De rest area heet Billabong Creek (nr. 975, S35 21 07 E145 43 52). Een mooie plek aan een kreek, die we nog niet hebben kunnen verkennen, want alweer zijn we tegen donker gearriveerd. Het verkennen doen we morgenvroeg wel. We genieten van een lekker bord snert en Misty komt even aan tafel neuzen of er voor haar ook wat te halen valt. Zoals gewoonlijk krijgt ze een likje boter, omdat ze zich goed gedraagt en niet zomaar op de tafel springt.







Onderweg had ik goede ontvangst, dus heb ik mijn laptop ook als zodanig gebruikt en even de WK voetbaluitslagen na zitten kijken, want dat wil ik toch wel bijhouden. Ook de tekst voor de blog vast ingetikt. Nu hoef ik het alleen nog maar te uploaden. Wel, morgen verder met het nieuws. Waar vandaan??? Geen flauw idee. ;-)

Summary in English

After yesterday’s experience with the eveningmeal ready in the thermos-cooker we are happy to repeat the exercise. With this cold weather pea and ham soup will be really nice, so we prepare the meal and off we go. After breakfast, of course. We leave at 9:15am, stop for coffee at 10:50am somewhere on the highway near Alectown and again for lunch at 12:20 in Forbes at the Lions’ Park (#949). We get petrol on the way and stop at a supermarket to top up our groceries. Next stop probably between Narrendera and Albury. In the meantime somebody has cottoned on to our vague plan…….. She may be right, but we’ll have to wait and see. :-)

Indeed, the next stop is past Narrendera, at Jerilderie. De rest area is Billabong Creek. A beautiful spot beside a creek which we can’t explore yet, because again we arrived just a dusk. Too late to go exploring. We sit down with a meal of pea and ham soup and cheeky Misty sneeks in for a lick of butter. She knows she gets a treat when she behaves and doesn’t jump onto the table.


While Frank was driving I got my laptop out and used it literally as such. The internet coverage was excellent and I got a chance to check the WK soccer results. I also prepared my posting and all I need to do now is upload it. The rest of my update will follow tomorrow. Where from??? I have no idea. ;-)

4 juli

Aangezien het zondag is hebben we ons kopje koffie op bed genomen en daarna een lekker zondags ontbijtje op ons gemak. Om 9:05am vertrekken we richting Armidale en Tamworth, alwaar we oversteken van de New England Highway naar de Newell Highway. Een rustige weg die ons leidt via Gunnedah. We stoppen voor een korte koffiebreak om 10 uur bij Bendemeer Memorial Park (nr. 164, S30 52 46 E151 09 28) en om 12:35pm voor lunch bij rest eara nr. 330, Donneley Park (S30 58 15 E150 15 09).

We hebben onlangs een thermos-cooker gekocht en koken ons avondmaal gedurende de lunchstop, zodat we vanavond zo aan kunnen vallen. We missen een afslag voor de koffie stop en stoppen dus maar snel even bij Tooraweenah (nr. 925, S31 28 15 E148 55 10). De volgende stop waar we kunnen overnachten is pas de Terramungamine Reserve (nr. 934, S32 10 03 E148 35 07).  Daar hebben we vorig jaar ook een keer overnacht en het is een mooie rest area. Het betekent echter wel dat we door moeten rijden in het donker, want we komen er pas om half 7 aan. En dan zijn we blij dat we ons maaltje klaar hebben staan in de thermos-cooker. Snel even een douche en dan aanvallen!

Tijdens de maaltijd worden we door andere kampeerders uitgenodigd om gezellig rond het kampvuur wat te kletsen. Bij een biertje en glaasje wijn brengen we de avond gezellig door. Het is al al te gauw weer bedtijd, maar iedereen wil de volgende ochtend weer op tijd op pad, dus maken we er een eind aan. De kou is trouwens ook meer intens geworden en zelfs een bergje houtskool onder de stoel (centrale verwarming!) helpt niet veel meer. Helaas vergaten we de camera, dus foto’s van deze keer hebben we niet. Ik kan alleen die van vorig jaar nog een keertje plaatsen. :-)





Summary in English

After Sunday breakfast we leave at 9:05am in the direction of Armidale and Tamworth. At Tamworth we cross from the New England Highway to the Newell Highway via Gunnadah. During the lunchbreak at rest area #330 (Donneley Park) we get our new thermos-cooker out and prepare our meal for the night. Just as well, because we miss the rest stop for our mid afternoon break and after a very brief stop at Tooraweenah we push on towards our next stop for the night: Terramungamine. A beautiful spot that we remember from last year, so well worth the drive in the dark. We arrive at 6:30pm and get an invitation almost instantaneously to join the other campers at the campfire. With the meal ready in the cooker and a quick shower it doesn’t take us long to join the group for a natter. We spend a very pleasant night in good company with a beer and a glass of red until bedtime at about 10:30pm. The cold is becoming a bit overwhelming and even the hot charcoal underneath our chairs (central heating!) is no longer enough to keep the cold at bay. Unfortunately we haven’t taken any pictures, so I’ll repeat last year’s here.

Friday, July 2, 2010

3 juli

De afgelopen nacht heeft het de hele nacht geregend, dus dat beloofde niet veel goeds. Doch we stonden op onder een stralende hemel met een winterzonnetje dat verder helaas niet veel kracht had door de schrale, koude wind. Waarom we niet naar het warme noorden zijn gereden is ons een raadsel, maar ach, de kou went ook wel weer.  We zijn goed voorzien van warme winterkleding en dikke doonas op bed.  Misty heeft het goed naar de zin op reis en ligt voor een groot deel op het dashboard naar buiten te kijken. Er valt voor zo’n kleine poes ook zoveel te zien....

Na het ontbijt even een rondje gewandeld om wat foto’s te maken en een praatje met andere reizigers. Een stel dat al negen maanden op stap is in een geleende caravan en heel Australia rond wil. Ze hebben een jaar vrij genomen van werk en genieten van het simpele leven.









Om 9 uur zijn we opgestapt en doorgereden naar Tenterfield. Wat een mooie wegen zo binnendoor. Veel gekronkel en heuvel op, heuvel af, dat wel, maar de omgeving is prachtig. Wel merkten we duidelijk dat we de grens overstaken van Queensland naar NSW. Wat is het wegdek hier slecht. Een gehobbel van jawelste. Zelfs Misty kwam uit de kast tevoorschijn om op het zachte bed te gaan liggen, achterin.

Het is nu lunchtijd. We zijn om half 12 gestopt op rest area  nr. 142 bij Tenterfield (S29 04 04 E152 01 13) voor een kopje koffie en hebben besloten maar meteen even te blijven voor lunch. Lekker even bijkomen van het vermoeiende rijden en we hebben hier ontvangst voor het internet, dus probeer ik mijn blog even bij te werken en wat emails te lezen.

Later stoppen we ergens tussen Tenterfield en Armidale voor water en een snel kopje koffie.  Geen notitie gemaakt, maar ik vermoed dat het bij Guyra  (S30 12 26 E151 40 30) was.  Voor de nachtstop arriveren we om 5:15pm bij alweer een mooie rest area: Dumaresq Dam ( nr. 157, S30 25 49 E151 35 43).  Helaas erg koud en bewolkt, dus niet in staat geweest om veel bizondere foto's te maken.  Slechts eentje van de plaats waar we stonden:




Summary in English


It has rained almost all night, but we woke up to a clear sunny sky, albeit a cold wind as well. After a brief chat with some fellow travellers we headed for Tenterfield at about 9am. We enjoyed the surroundings while travelling a hilly and long winding road. Since that kind of driving tends to be a bit tiring we’ve decided to stop at a Tenterfield rest area, not only for coffee, but lunch as well and a bit of a nap. In the meantime I hope to get internet connection, so I can update my blog and check my email. Misty is enjoying her travels as much as we do. She has settled on the dashboard during the trip and keeps an eye on the road for us. ;-)

Later we stop for a cuppa between Tenterfield and Armidale.  No idea where, because I forgot to make a note, but I think it must have been Guyra.  At 5:15pm we stop for the night at Dumaresq Dam.  A nice place, but cold and overcast, so no incentive to take many pictures.  I could manage just the one above.

2 juli 2010 - Een korte vakantie

De “Young Pups” wordt weer even uitgelaten, maar deze keer niet rond Australia hoor. We hadden ineens zin in een korte vakantie en hebben de campervan voorzien van alle noodzakelijkheden, inclusief de poes :-) en zijn aangereden. Voorlopig in zuidelijke richting, maar waar de weg heen zal leiden weten we nog niet. Het wordt geen vakantie van vele belevenissen, gewoon lekker even er tussenuit en relaxen. We vertrokken om half 11, want als je zo plotseling besluit weg te gaan valt er heel wat te pakken en gisteren was camper nog in de garage voor een servicebeurt, terwijl er twee dagen ervoor een nieuwe startmotor was ingezet. Onze eerste stop was in Daisy Hill bij een Factory Outlet waar we koffie in wilden slaan en daar stopten we maar meteen voor lunch. Aangezien Daisy Hill in zuidwaardse richting ligt zijn we maar doorgereden, doch van de hoofdweg afgegaan en via de Mt Lindsay Highway gereden. We willen deze reis eens wat meer binnenwegen rijden. Jammer dat je al rijdend zo weinig foto’s kunt maken. We zagen een oude rode auto in een boom hangen en op een hele bochtige, klimmende weg was de omtrek van een persoon geschilderd (zoals je bijv. ziet bij een politieonderzoek) en daarna de woorden: Ouch, Ouch, Oh Shit. Tja, en bij zulke bewoordingen stap je niet even uit om er een foto van te maken...



Onze koffie stop was langs de weg bij rest area nr. 709 (Langdon Reserve, S28 10 09 E152 53 28) en onze laatste stop voor de dag is in NSW bij een mooie rest area (Nr. 212, Tooloom Falls Campground, S28 30 46 E152 31 36 ) waar we voor de nacht blijven. De rustplaatsen werk ik later bij als ik bij Google Earth kan. Ik heb wel een USB modem bij me, maar op die achteraf plaatsen heb je niet altijd ontvangst dus zal uploaden moeten wachten. Morgenvroeg maken we hopelijk even een wandelingetje en kunnen dan meteen wat foto’s maken. Tenzij het regent, want het klettert momenteel lekker op het dak. Poes en hubbie doen even een dutje na het eten, dus ga ik maar eens een lekker kopje koffie zetten en me installeren met een paar tijdschriften.



Summary in English

We have suddenly decided we needed a short break, so we packed the campervan, including the cat  and took off. First stop was at the Sara Lee Factory Outlet to stock up on coffee and since we were going south already we decided to keep going. We didn’t want to stay on the highway so changed over to the Mt Lindsay Highway (which isn’t really a highway at all) and drove in the general direction of Tenterfield. First stop for coffee was at a rest area along the highway and our stop for the night is at Tooloom Falls rest area. It has been overcast all day and it’s raining while I am getting this posting ready, so I haven’t had much chance to take many pictures. Hopefully we’ll be able to go for a short walk tomorrow morning and take some then. Now I am going to make myself a cuppa while hubbie and cat are having their after-dinner-nap and settle down with a few magazines.