Het was vandaag
inderdaad heel mooi weer en dus kon onze geplande wandeling doorgaan. Doch eerst even langs het kantoortje om een
nieuw wachtwoord te halen voor de internet verbinding. Gisteren zaten we er te ver vandaan en je
kreeg maar een paar uur om het te activeren.
Het signaal is hier te zwak om van veraf op te vangen, dus hebben we op
het terrasje in de zon snel even email doorgenomen. Het blog kon ik nog niet uploaden, want de
verbinding was er te slecht voor. Dat
komt later dus wel een keer. Daarna zijn
we doorgereden naar het bezoekerscentrum en het kantoor van de wildlife rangers, want we zitten hier in
een national park. Daar komen we tot
de ontdekking waarom onze kampeer plaats zo duur is. Het Bush Resort is nieuw en iets van de
laatste jaren. Omdat de oude
kampeerplaatsen niet geadventeerd worden leg je automatisch aan bij de eerste
de beste: het resort. Ik vraag me af
hoeveel mensen er in trappen als ze, net als wij, niet van de veranderingen op
de hoogte zijn. Enfin, vlakbij het
kantoor zien we onze oude vertrouwde kampeerplaats. Wel vernieuwd en opgeknapt, maar toch nog zo
gezellig als we het kenden van vroeger.
We vragen aan de ranger of we er nog een nacht of wat kunnen staan, maar
in eerste instantie moeten we opbellen naar het hoofdkantoor, dat ons verteld
dat alles volgeboekt is vanwege de schoolvakantie, en op de ene plaats die er
vrij is voor zondagnacht mag je niet met een camper. Domper!
Doch, gelukkig zegt de ranger dat we ons daar niets van aan moeten
trekken. We komen gewoon morgen terug en
gaan er dan staan. Mocht de plaats
onverwacht nog ingenomen zijn, dan mogen we op het overflow terrein gaan staan.
Wij blij, dus dat gaan we doen.
We willen voor de kampeerplaats betalen (die een heeeeel stuk goedkoper
is) maar aangezien hij op dat moment geen geld kan aannemen doen we dat de volgende dag wel.
Wel, we gaan dan
nu maar eerst de geplande wandeling maken, want anders wordt het te laat. De ranger heeft ons, bij navraag, verteld dat
de leuke wallaby’s whiptail wallabies
heten of ook wel pretty face wallabies
genoemd worden. Ach ja, die naam
herinner ik me weer. We zien er genoeg
om ons heen en ook enkele eastern grey
kangaroes. Ze lopen hier allemaal
vrij rond bij de kampeerplaatsen en zijn niets schrikachtig.
Onze wandeling
begint achter het bezoekerscentrum. Ook
hier is veel veranderd, deels door de overstromingen. Een groot deel van het pad is verlegd en
vernieuwd en ook een verderop een groot deel onherkenbaar. Je moet echt je weg zoeken af en toe. Vroeger stak je, als ik het me goed herinner,
16 keer de Carnarvon Creek over, die
dus door de gorge stroomt, maar nu zijn na de eerste oversteek zeven ervan
verdwenen, omdat het pad verlegd is. We
steken pas weer over bij nummer 8.
 |
| Carnarvon Creek |
 |
| Carnarvon Creek
|
 |
| Carnarvon Creek
|
 |
| Carnarvon Creek
|
Het is trouwens
een gewaagde zaak, want je stapt van rotsblok op rotsblok en moet goed je
evenwicht zien te bewaren. Voorheen heb
ik alle 16 met droge voeten gedaan, dus .maar eens kijken of het deze keer ook
nog lukt. We maken het ons echter wel
een beetje makkelijker door ieder een lange tak mee te nemen die als wandelstok
dienst doet, zodat je op de stapstenen je evenwicht niet zo snel verliest.
 |
| Moss Gardens |
 |
| Moss Gardens |
 |
| Moss Gardens |
 |
| Amphitheatre |
 |
| Amphitheatre |
 |
| Amphitheatre |
 |
| Ward's Canyon |
 |
| Ward's Canyon |
 |
| Ward's Canyon |
Zo wandelen we de
track naar de Moss Gardens, het Amphitheatre en Ward’s Canyon. Dan zijn we
ongeveer halverwege en houden het voor gezien, want de terugtocht hebben we ook
nog voor de boeg. We hadden lunch bij
ons, die we lekker op een bankje genuttigd hebben en verder hebben we het met
water moeten doen, want we hebben er niet aan gedacht om in de camper een
thermosfles mee te nemen. Om een uur of
half 2 aanvaarden we de terugtocht en zijn om half 4 weer bij de wagen. De terugweg gaat sneller, omdat je door kunt
lopen en niet alle zijpaden in hoeft naar de verschillende uitlopers van de
gorge, zoals bijv. de Moss Gardens. Doch, alles bij elkaar zijn we toch 5 uur
zoet geweest.
 |
| Terugweg naar de campground |
Terug bij de
camper nemen we eerst een kop koffie en gaan even met de beentjes omhoog. Wat zijn we moe!
 |
| Even uitrusten |
Bij terugkomst op
de camping is het douchen, eten koken en het er voor de rest van de avond
rustig van nemen. We kijken, zoals
gewoonlijk, een aflevering van de Tudors
en duiken dan moe, maar voldaan ons bed in.
No comments:
Post a Comment