De laatste update
was van dinsdag, dus er zijn inmiddels een paar dagen overheen gegaan, tijdens
welke we ons overigens goed vermaakt hebben.
Uiteraard was woensdag eerst de Stockman’s Hall of Fame aan de beurt. We waren er klokslag 9 uur en hoefden
gelukkig niet erg lang in de rij te staan voor de kaartjes. Toch is het opvallend hoe druk het is in
zulke plaatsen in de outback. Campers, caravans, ze komen van heinde en
ver. Natuurlijk is het ook drukker omdat
het schoolvakantie is, maar toch zijn er ook heel wat bij van de, inmiddels
bekende, grey nomads tot wie wij
natuurlijk ook behoren. J
Maar goed, terug
naar de Hall of Fame. Er waren
verschillende mogelijkheden en wij namen voor het gemak kaartjes voor het museum,
lunch en een show. Zo hadden we alles in
een keer. Het museum was interessant
genoeg om een groot gedeelte van de ochtend in rond te wandelen. Zoals zovele musea handelt het over het
‘ontstaan’ van Australia, de eerste inheemse mensen oftewel Aborigenees en
verder over het leven in de ‘outback’ en op de farms, omdat dat hier natuurlijk
zo belangrijk is.
|
Met zo'n kar kwam men naar de homesteads om allerlei waren te verkopen |
|
een van de eerste 'huizen', een slab hut genaamd |
|
een wolbaal pers |
De show was ook
geinig. Het was een soort one-man show,
een man die grapjes vertelde en wat bush
poetry liet horen. Er kwamen ook
paarden, honden, een kameel en bullocks
aan de orde.
Bullocks zijn
gecastreerde stieren die vroeger werden gebruikt voor het zware werk en
vervoer. In dit geval kregen we te zien
hoe een team werd ingespannen en ze een grote boomstam naar en op een kar
sleepten. Na de show was er een
heerlijke lunch die bestond uit frites en een knoeperd van een hamburger met
een soft drink erbij naar keuze. Daarna zijn
we nog even verder het museum doorgelopen, en de rest van de Hall tot het tijd
was om weer op huis aan te gaan. Al met
al een gezellige en leerzame dag.
Donderdag zijn we
de ‘stad’ in gegaan. Eerst een bezoekje
aan het informatie centrum gebracht om wat meer te weten te komen over de
plaatsen in de omtrek en te zien wat er nog meer bezienswaardigheden zouden
zijn. In Longreach genoeg, maar alles is
toch wel vrij duur en aangezien dit eigenlijk een interim vakantie is en onze
‘echte’ vakantie naar Amerika er nog aan zit te komen dit jaar, wilden we het
toch niet al te bont maken. Dus Qantas,
een cruise met de paddlesteamer en
een rit met het Cob & Co. rijtuig
e.d. hebben we dus maar overgeslagen.
|
Een Cobb & Co coach |
In plaats daarvan
hebben we wat rondgelopen in het centrum, een botanical walk gedaan en een bezoekje gebracht aan de bibliotheek,
alwaar ik het eerste gedeelte van dit blog ge-upload heb. Helaas zonder foto’s want het signaal is hier
erg zwak en internet daardoor vrij langzaam.
Het uploaden van de tekst alleen al duurde bijna een half uur, foto’s
gingen helemaal niet. Een volgende keer
misschien. Ook hebben we nog geprobeerd
om te geocachen, maar ook deze cache hebben we niet gevonden. Een volgende keer toch met de andere GPS eens
checken of onze coordinaten wel juist zijn, want ik heb tussendoor ook al eens
de coordinaten gehad van caches in Victoria!
Normaal gesproken
kijken we in de camper ’s-avonds altijd naar een aflevering van de serie the Tudors, maar eergisteren hadden we
onze laatste batterijen opgebruikt van de computer en aangezien we een
staanplaats hadden zonder stroom konden we niets opladen. Rijden met de camper deden we ook al niet al
te veel, dus ook die accu’s waren uiteindelijk leeg en hebben we dus maar
spelletjes zitten spelen bij het licht van mijn hobbylamp, die ik gelukkig had
meegenomen. Ja, het is hier niet net als
in Nederland, dat je tot ’s-avonds laat buiten kunt zitten.... Maar aan de andere kant is het hier nu winter
en hebben we onze kortste dag zopas gehad en die was toch ook niet zo kort als
een winterdag in Nederland!
Vrijdagochtend
zijn we gelukkig weer wakker geworden met een stralende zon. Niet alleen de zonsondergang is hier prachtig
in de outback, maar ook zonsopkomst is fantastisch: een prachtige rode zon die
langzaamaan alles in een wonderlijke rode gloed zet. Fantastisch!
Ook de rest van
de dag is het mooi weer gebleven. Helaas
worden de nachten weer kouder nu het warme wolkendek is verdwenen, maar overdag
is het heerlijk en hebben we onze spijkerbroeken weer vervangen door korte broek
en T-shirt.
Vanochtend hebben
we eerst nog de school of the air
bezichtigd, oftewel officieel: the
Longreach School of Distant Education.
Ook dit was weer heel interessant.
We wisten wel zo’n beetje hoe dat vroeger ging toen alle kontakten nog
via de radio werden gemaakt op de afgelegen homesteads
of stations zoals ze ook wel genoemd
worden, maar in deze moderne tijd met internet, computers en telefoon zit het
toch ook allemaal heel geniaal in elkaar.
Het was leuk om zo’n les eens mee te maken.
|
Binnenplaats van de school of the air |
|
de homesteads die les krijgen via de school (het omlijnde gedeelte is dat van de Longreach school - er zijn meerdere scholen) |
|
werkstukken door de schoolkinderen ingestuurd |
Daarna hebben we
nog een bezoekje gebracht aan het Powerhouse
Museum, dat eigenlijk geen nadere uitleg behoeft. Na nog wat boodschappen gedaan te hebben zijn
we aangereden richting Winton.
Gerben is in het verre verleden eens een week op kamp geweest hier en
vertelde ons toen over het vieze water van de Artesian bore. Welnu, dat
water had ik gisteren al geproefd in Longreach en ik moet zeggen, ik ben
er niet bepaald kapot van! Gelukkig
proef je het niet als je koffie drinkt en ook het koken is okay, maar je ruikt
het wel als je de afwas doet. En we
hebben hier voor twee nachten geboekt op een camping, zodat we de was kunnen
doen. Oh jeetje, wat zal die ook lekker
ruiken....... ;-)
De rit naar Winton
was kort en de camping hadden we zo gevonden.
We boeken volgens plan twee nachten en krijgen een plekje toegewezen
tussen de vele campers en caravans. Ook
hier is het een drukke bedoening, al zijn we in de outback. Aangezien we stroom hebben laden we meteen
alles op: laptop, mobieltjes en de GPS van Frans, want die had weer kuren,
omdat die niet zo goed schijnt op te laden in de auto.
No comments:
Post a Comment