Tuesday, May 5, 2009
The Great Ocean Road - 22 en 23 april 2009
22 april 2009
Weer vroeg op om verder te trekken verlaten we de kampeerplaats om kwart over 8 en rijden richting Mt. Gambier in Zuid Australia. Op weg daar naar toe zien we in de buurt van Loch Arch Gorge een kleine donkerbruine wallaby (geen foto van gemaakt).
We stoppen niet voor de Gorge en ook niet voor de grotto, omdat we die al eerder gezien hebben, maar maken een uitzondering voor London Bridge, oftewel London Arch zoals die tegenwoordig genoemd wordt. 38 37’21.46”S 142 55’54.08”E Er was vroeger een verbinding met het vaste land, zodat het geheel op de London Bridge leek, maar in 1990 is door de inwerking erop van de golfslag het verbindingsstuk weggebrokkeld. Men noemt het tegenwoordig ook wel "London Bridge is falling down" naar het, bij de Engelsen, bekende kinderliedje.
Als we uitgekeken zijn rijden we weer verder, met een korte onderbreking bij Safeway in Warrnambool 38°22’38.32”S 142°28’50.67”E waar we weer even voorraad aanvullen en brandstof en water innemen. Aangezien het rond het middaguur is eten we meteen even een boterham en rijden weer verder, de zuidelijke route via Port Fairy, Portland en Nelson. Vlakbij Nelson zien we een vlucht van 6 struisvogels, oftewel emu's (ook nu weer geen foto, want dat gaat zo moeilijk vanuit een rijdende auto en we kunnen niet altijd stoppen). De rustplaats die we zoeken voor we Mt Gambier bereiken kunnen we niet vinden, dus rijden we Mt Gambier door en aangezien we wel wat moe zijn en aan een stopplaats voor de nacht gaan denken vergeten we helemaal te stoppen in het plaatsje om rond te kijken en maken dus ook geen foto's. Goed stom, want behalve de Great Ocean Road was het eigenlijk wel mijn doel voor de reis!!! Het enige dat ik gezien heb van achter het stuur is het ontzettend grote blauwe meer in het centrum van de stad. Gelukkig is er genoeg informatie te vinden op het internet, compleet met foto's, dus haal ik daar mijn hart maar aan op.....
We zijn dus Mt Gambier binnengekomen vanuit het zuiden, langs het meer en verlaten het weer via de Princes Highway op weg naar de Kromelite Road rest area, waar we onze stopplaats voor de nacht gepland hebben. 37°50’48”S 140°55’15”E Daar arriveren we om 4 uur en houden even rust om ons maaltje te koken en bij te komen van het rijden. Sommige dagen rijd je wat meer dan andere en is het toch wel wat vermoeiend op zijn tijd. We zijn overigens vanaf Mt Gambier weer op de terugweg naar Melbourne, maar rijden nu niet via de Great Ocean Road.
23 april 2009
Na even wat huishoudelijk werk, het legen van het toilet en bijvullen van chemicaliën, vertrekken we om half 9. Er was hier geen water om de spoeltank van het toilet bij te vullen dus rijden we tot de eerstvolgende stop waar wel water is. Dat wordt de Glenelg River Rest Area 37°55’40”S 141°16’37”E
We rijden al een tijd door immens uitgestrekte plantages van pijnbomen en eucalyptussen. Werkelijk kilometers lang. Ook de route van Portland tot Nelson was één en al plantages. Het is eigenlijk onvatbaar. Als je bij de Kromlite Rest area inzoomt in Google Earth dan kun je de rijen en rijen aangeplante bomen erg goed zien.
En dan later, als we weer bij uitgestrekte landerijen aankomen zien we opeens de uitlopers van de Grampians. Een prachtig national park bestaande uit verschillende bergketens. De Grampians hebben in 1936 hun naam gekregen door Sir Thomas Mitchell die vond dat ze hem deden denken aan zijn thuisland Schotland. De uitlopers die je hieronder ziet zijn Mt Sturgeon en Mt Abrupt
De volgende stop is Tarrington. Ook hier hebben we wat moeite om de aangeduidde stopplaats te vinden en komen we uit op een eenzame weg: West Schulz Road. 37 45’31.35”S 142 05’45.25”E Geen probleem, de morning tea smaakt er niet minder om.
Voor lunch stoppen wij bij de informatie centrum rustplaats in Lake Bolac. 37°42’43.33”S 142°50’26.56”E Het meer waar dit plaatsje naar genoemd is, dat normaal een uitgestrekt meer moet zijn is compleet droog. Alweer een bewijs van de grote droogte die ook Victoria de afgelopen jaren te lijden heeft gehad, zoals je op de foto hieronder nog eens goed kunt zien. Ze hebben helaas niet, zoals wij in Queensland, de grote vloedregens gehad die 65% van de staat onder water hebben gezet.
Omdat we ook vandaag weer een flink eind moeten rijden stoppen we slechts kort, ook nog even in Skipton om te tanken en dan later snel nog een korte ruststop bij een groot benzinestation aan de Western Freeway. 37°33’22”S 143°58’52”E
We hopen de nacht door te brengen in Wombat State Forest, maar zo te zien is het nog een lange, kronkelige weg ernaar toe en ook nog een heel stuk zandweg. Aangezien we om beurten rijden en het mijn beurt is valt mij de dubieuze eer toe om dit stuk te rijden. Onze bus rijdt wel lekker op de snelweg en 'kan' 115 km/u halen als je heuvel af gaat, maaaaar heuvel op is een ander verhaal!!! Uiteindelijk moet ik een hele steile helling nemen en heb een bus en nog 3 wagens achter mij als onze bus de geest geeft. De helling is 'm echt te steil. Gelukkig kan ik meteen weer starten en gaan we met een slakkegangetje naar de top. Pffff, dat ging niet zonder de nodige zweetdruppeltjes. Enfin, nog een stukje zandweg hierna en dan vinden we om 5 uur onze bestemming: Firth Park campground. 37°26’10”S 144°24’45”E
Even later arriveert er nog een echtpaar met een tent en aanhangwagen en als ook zij gesettled zijn maken we gezellig een praatje. Het blijken mensen uit Adelaide te zijn die voor enkele maanden trekken. En het zal niet waar zijn, de man is van oorsprong Nederlander. Je komt ze ook overal tegen! We nemen het er verder ons gemak van vanavond en drinken terwijl een lekker glaasje wijn.
Deze avond is het aardig koud en er ligt genoeg hout voor een kampvuur, dus maken we het ons gezellig. Het wordt de laatste nacht van deze reis en er wordt ook regen voorspeld, dus maken we er goed gebruik van nu het nog kan.
24 april 2009
Weer vroeg op om verder te trekken verlaten we de kampeerplaats om kwart over 8 en rijden richting Mt. Gambier in Zuid Australia. Op weg daar naar toe zien we in de buurt van Loch Arch Gorge een kleine donkerbruine wallaby (geen foto van gemaakt).
We stoppen niet voor de Gorge en ook niet voor de grotto, omdat we die al eerder gezien hebben, maar maken een uitzondering voor London Bridge, oftewel London Arch zoals die tegenwoordig genoemd wordt. 38 37’21.46”S 142 55’54.08”E Er was vroeger een verbinding met het vaste land, zodat het geheel op de London Bridge leek, maar in 1990 is door de inwerking erop van de golfslag het verbindingsstuk weggebrokkeld. Men noemt het tegenwoordig ook wel "London Bridge is falling down" naar het, bij de Engelsen, bekende kinderliedje.
Als we uitgekeken zijn rijden we weer verder, met een korte onderbreking bij Safeway in Warrnambool 38°22’38.32”S 142°28’50.67”E waar we weer even voorraad aanvullen en brandstof en water innemen. Aangezien het rond het middaguur is eten we meteen even een boterham en rijden weer verder, de zuidelijke route via Port Fairy, Portland en Nelson. Vlakbij Nelson zien we een vlucht van 6 struisvogels, oftewel emu's (ook nu weer geen foto, want dat gaat zo moeilijk vanuit een rijdende auto en we kunnen niet altijd stoppen). De rustplaats die we zoeken voor we Mt Gambier bereiken kunnen we niet vinden, dus rijden we Mt Gambier door en aangezien we wel wat moe zijn en aan een stopplaats voor de nacht gaan denken vergeten we helemaal te stoppen in het plaatsje om rond te kijken en maken dus ook geen foto's. Goed stom, want behalve de Great Ocean Road was het eigenlijk wel mijn doel voor de reis!!! Het enige dat ik gezien heb van achter het stuur is het ontzettend grote blauwe meer in het centrum van de stad. Gelukkig is er genoeg informatie te vinden op het internet, compleet met foto's, dus haal ik daar mijn hart maar aan op.....
We zijn dus Mt Gambier binnengekomen vanuit het zuiden, langs het meer en verlaten het weer via de Princes Highway op weg naar de Kromelite Road rest area, waar we onze stopplaats voor de nacht gepland hebben. 37°50’48”S 140°55’15”E Daar arriveren we om 4 uur en houden even rust om ons maaltje te koken en bij te komen van het rijden. Sommige dagen rijd je wat meer dan andere en is het toch wel wat vermoeiend op zijn tijd. We zijn overigens vanaf Mt Gambier weer op de terugweg naar Melbourne, maar rijden nu niet via de Great Ocean Road.
23 april 2009
Na even wat huishoudelijk werk, het legen van het toilet en bijvullen van chemicaliën, vertrekken we om half 9. Er was hier geen water om de spoeltank van het toilet bij te vullen dus rijden we tot de eerstvolgende stop waar wel water is. Dat wordt de Glenelg River Rest Area 37°55’40”S 141°16’37”E
We rijden al een tijd door immens uitgestrekte plantages van pijnbomen en eucalyptussen. Werkelijk kilometers lang. Ook de route van Portland tot Nelson was één en al plantages. Het is eigenlijk onvatbaar. Als je bij de Kromlite Rest area inzoomt in Google Earth dan kun je de rijen en rijen aangeplante bomen erg goed zien.
En dan later, als we weer bij uitgestrekte landerijen aankomen zien we opeens de uitlopers van de Grampians. Een prachtig national park bestaande uit verschillende bergketens. De Grampians hebben in 1936 hun naam gekregen door Sir Thomas Mitchell die vond dat ze hem deden denken aan zijn thuisland Schotland. De uitlopers die je hieronder ziet zijn Mt Sturgeon en Mt Abrupt
De volgende stop is Tarrington. Ook hier hebben we wat moeite om de aangeduidde stopplaats te vinden en komen we uit op een eenzame weg: West Schulz Road. 37 45’31.35”S 142 05’45.25”E Geen probleem, de morning tea smaakt er niet minder om.
Voor lunch stoppen wij bij de informatie centrum rustplaats in Lake Bolac. 37°42’43.33”S 142°50’26.56”E Het meer waar dit plaatsje naar genoemd is, dat normaal een uitgestrekt meer moet zijn is compleet droog. Alweer een bewijs van de grote droogte die ook Victoria de afgelopen jaren te lijden heeft gehad, zoals je op de foto hieronder nog eens goed kunt zien. Ze hebben helaas niet, zoals wij in Queensland, de grote vloedregens gehad die 65% van de staat onder water hebben gezet.
Omdat we ook vandaag weer een flink eind moeten rijden stoppen we slechts kort, ook nog even in Skipton om te tanken en dan later snel nog een korte ruststop bij een groot benzinestation aan de Western Freeway. 37°33’22”S 143°58’52”E
We hopen de nacht door te brengen in Wombat State Forest, maar zo te zien is het nog een lange, kronkelige weg ernaar toe en ook nog een heel stuk zandweg. Aangezien we om beurten rijden en het mijn beurt is valt mij de dubieuze eer toe om dit stuk te rijden. Onze bus rijdt wel lekker op de snelweg en 'kan' 115 km/u halen als je heuvel af gaat, maaaaar heuvel op is een ander verhaal!!! Uiteindelijk moet ik een hele steile helling nemen en heb een bus en nog 3 wagens achter mij als onze bus de geest geeft. De helling is 'm echt te steil. Gelukkig kan ik meteen weer starten en gaan we met een slakkegangetje naar de top. Pffff, dat ging niet zonder de nodige zweetdruppeltjes. Enfin, nog een stukje zandweg hierna en dan vinden we om 5 uur onze bestemming: Firth Park campground. 37°26’10”S 144°24’45”E
Even later arriveert er nog een echtpaar met een tent en aanhangwagen en als ook zij gesettled zijn maken we gezellig een praatje. Het blijken mensen uit Adelaide te zijn die voor enkele maanden trekken. En het zal niet waar zijn, de man is van oorsprong Nederlander. Je komt ze ook overal tegen! We nemen het er verder ons gemak van vanavond en drinken terwijl een lekker glaasje wijn.
Deze avond is het aardig koud en er ligt genoeg hout voor een kampvuur, dus maken we het ons gezellig. Het wordt de laatste nacht van deze reis en er wordt ook regen voorspeld, dus maken we er goed gebruik van nu het nog kan.
24 april 2009
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment