We vertrokken vanmorgen om 8.30u met enkele mede kampeerders en keerden pas terug om een uur of 11. We hebben er dus een goede twee uur doorgebracht, gebonden door de geschiedenis ervan. Aangezien we toch slechts 7km buiten Roma waren besloten we om nog maar even de stad in te gaan en wat rond te kijken. Eerst snel even een kop koffie, dat we wel konden gebruiken na een hele ochtend luisteren. :-) Daarna zochten we de hoofdstraat op en hoopten de grote ‘general store’ te vinden waarvan we mochten verwachten, zoals men zei, van alles en nog wat te koop te vinden. Helaas, we vonden de winkel wel, maar er zat een briefje op de deur dat ons meedeelde dat de winkel voor de rest van de week gesloten zou zijn. Het zou me niets verwonderen dat dat nodig was om ruimte te vinden voor de nieuwe voorraad die gearriveerd was en in dozen die overvloeiden met allerhande artikelen in de, toch al nauwe, gangpaden stonden. Nou, dat was dat en nadat we nog wat boodschappen gedaan hadden zijn we maar een korte wandeling door de stad gaan maken. Er waren verscheidene straten met rijen flessebomen met daaronder een naamplaat voor iedere soldaat die tijdens de eerste Wereldoorlog gesneuveld was.
Nadat we onze wandeling beeindigd hadden zijn we naar onze camping bij de homestead teruggegaan en hadden wel trek in een hapje eten, waarna we een rustige middag doorbrachten in het zonnetje. Frans had zin in nog een wandeling langs de kreek om eens te gaan kijken of hij de oude spullen kon vinden waar men het eerder over had gehad. Niets bizonders, gewoon een reden voor een wandeling. Intussen heb ik aan mijn verhaal voor vandaag gewerkt en nog even een tukje gedaan. Nadat Frans weergekeerd was begon er weer wat leven te komen onder de mensen. Ian en Phyllis waren inmiddels vertrokken en ook arriveerden er weer nieuwe kampeerders. Peter gooide nog wat hout op het vuur, want zijn vrouw Jenny was van plan ‘damper’ en ‘scones’ te maken.
Wij waren ook uitgenodigd en genoten van de beboterde ‘damper’ en de ‘scones’ met slagroom en jam en natuurlijk ook het aangename gezelschap. Elaine en haar man Neville, die samen reizen met Peter en Jenny, waren natuurlijk ook van de partij. Zoals gewoonlijk werden er druk reiservaringen uitgewisseld en leerden we nog het een en ander. Tegen dat we klaar waren met onze maaltijd kwamen Wendy en Judy met zijn drieen terug. Ze hadden een echtgenoot achtergelaten in Roma. Het bleek dat Peter zich onwel voelde tijdens een wandeling door de stad en was in het ziekenhuis terecht gekomen. Enige tijd later hoorde Wendy dat hij naar Toowoomba gebracht zou worden door de Flying Doctor Service, want ze konden hier niet genoeg voor hem doen. Niemand was er zeker van wat hij mankeerde, maar men vermoedde hartproblemen. Zo kan een fijne vakantie plotseling omdraaien in heel wat anders en we hopen maar het beste voor hun.
Na de maaltijd en nadat Wendy vertrokken was om haar man van het nodige te voorzien kwam Don terug met een lading brandhout. Alle mannen hielpen hem bij het afladen en zo was de klus snel geklaard. Daarna rekenden wij af met Don en boekten nog een rondleiding in zijn museum voor morgenvroeg. Aangezien Frans zich tegen de avond ook niet zo erg lekker voelde (waarschijnlijk een kou die dwars zit) heben we de avond doorgebracht met het kijken naar ‘De Tudors’ en zijn op tijd naar bed gegaan na weer een heerlijke dag.
English version
We went to see the other homestead today as planned. The name of it is Mt Abundance Homestead. I have taken lots of pictures and have tried to remember as much as I could of the history as told by Don and Pat Tite, the owners of the homestead since 1994. I will prepare a separate posting about it and keep this the main travel journal. Just look for the label: Mt Abundance.
We left at 8.30am this morning with some fellow campers and didn’t return until approx 11am. So we spend a good 2 hours at the homestead, quite intrigued by its history. Then, as we were only 7km from Roma, we decided to go into town and have a look around. We first had a cup of coffee, much needed after listing all morning. Then we looked for the main street, expecting to go to a huge general store, where we were told they sold everything you could think of and then some. Alas, we found it alright, but there was a note on the door saying that they were closed for the rest of the week. I wouldn't be surprised if they needed to make more room for the new supplies that had come in, because rows and rows of cartons overflowing with goods were lining the already narrow isles. Well, that was the end of that and after shopping for groceries we went for a short walk through town. Some of the streets were lined with bottle trees all with a name on a plague for every soldier that had died during WWI.
After we finished our walk we returned to the campsite at the homestead and were ready for lunch after which we spent a quiet afternoon outside under the sun. Frank went for a long walk along the creek in search of a few old things that people had been talking about. Nothing special, just a reason to go for a walk. In the meantime I worked on today’s story and had a bit of a nap. After Frank returned the campsite started to stir. Ian and Phyllis had left and we saw a few new arrivals. Peter was putting more logs on the fire, because his wife Jenny was going to cook damper and scones for afternoon tea.
We were invited and enjoyed the buttered damper and the scones with jam and cream and also the good company. Elaine and husband Neville, who travel with Peter and Jenny, were of course also at the table. Of course we spend the time regaling stories of our travels and again learned a few more things. By the time we were finishing our meal Wendy and Judy came home minus one husband. It appeared that Peter, Wendy’s husband, had been feeling unwell while walking around in Roma and was taken to hospital. Some time later Wendy learned that he would be flown to Toowoomba by the Flying Doctor Service, because they couldn’t do enough for him here. Nobody was sure what was wrong with him, but heart problems were suspected. A joyous holiday can take a nasty turn unexpectedly and we are hoping for the best for this couple.
The meal over and Wendy seen off to bring her husband some personal belongings that he needed, Don came back with a load of timber for the various fire places. All men helped unload and the job was done in no time. After that we settled our dues with Don and booked a tour to his museum as well for tomorrow morning. As Frank wasn’t feeling to good (probably a cold coming on) we spent a quiet evening watching ‘The Tudors’ again and had an early night after another day well spent.
No comments:
Post a Comment