2 september 2010

We hebben nogmaals een minder goede nacht achter de rug. Frans probeerde om Misty te verbannen naar het voorste gedeelte van de camper, maar de dame wist toch te ontsnappen. De hele nacht heeft ze doorgebracht met rond te springen over onze bedden van raam naar raam om alles buiten toch maar goed bij te houden. Als ik eindelijk op sta is mijn hoofdpijn er niet beter op geworden en dus lijkt het erop dat ik vandaag niet veel achter het stuur zal zitten. Gelukkig rijdt Frans graag, dus is het niet zo’n probleem. Het is trouwens weer een prettige rit. Het is fantastisch mooi weer en we hebben onze winterkleding dus maar voorgoed opgeborgen.. De zon staat aan een wolkeloze hemel. Het is september en de acacia’s staan in volle bloei. Best een paar foto’s waard. Het is een fantastisch gezicht zoals ze hier en daar met hun mooie gele kleur de velden met droog gras opsieren en in volle glorie lans de wegen staan.

Het is hier erg heuvelachtig en behalve een enkele caravan zie je niet veel verkeer op de weg. Ook geen grote trucks. Nu ik er over denk, de ‘grijze nomaden’ zijn volgens mij uit in grote getalen, want campers en caravans zijn eigenlijk het enige wat je hier ziet rijden.

We rijden door Mundubbera and Eidsvold. Het laatste is een gezellig landelijk stadje waar we onze boodschappen doen en waar we ons kopje koffie nuttigen aan de rand van een golf course. We nemen nog wat brandstof in en rijden richting Monto waar we een ‘dump station’ hopen te vinden waar we ons toilet kunnen legen. Helaas zijn de openbare toiletten in Eidsvold ook nog eens afgesloten dus voor een volgende noodstop zullen we naar een benzinestation moeten.

We kijken eens in onze ‘bijbel’ en daarin vinden we een dump station in Monto, dus dat is dat. Ons plan is om vandaag Biloela te bereiken, maar dat komt er niet van. Kort na Monto is het lunchtijd en we draaien een ruststop in een eindje van de weg af: Coominglah Range Rest Area (nr. 447; S24 47 36, E150 59 04). Aangezien we kort na 12 uur aankomen is het er nog lekker rustig en daarom lijkt het ons wel wat om hier te overnachten. Mijn hoofdpijn is intussen verdwenen, dus geen zorg meer daarover. We lunchen en dan gebeurt het: Caravan na caravan en camper na camper arriveert! Tegen een uur of vier is het zo druk dat mensen die dan nog arriveren moeite hebben om nog een vrij plaatsje te vinden. Daar gaat onze rust! Wel, dat hebben we dus snel door. Denk niet dat het een rustige plaats is, omdat het rond lunchtijd nog niet druk is. Nou ja, het is er gezellig en we vermaken ons best. Frans heeft zoals gewoonlijk zijn puzzelboek en ik kan zelfs wat gaan zitten knutselen. Ik ben een breiwerkje begonnen in 1:12, dus daar ben ik wel een tijdje zoet mee...

The rest stop at mid afternoon, before it was full

English version

Another one of those nights! Frank tried to ban Misty from the main body of the camper, but to no avail. She still manages to get through the barrier and joins us again, hopping from window to window and in doing so walking all over us and keeping us awake for a good part of the night. When I do wake up in the morning my headache is worse then ever, so I don’t think I’ll be doing a lot of driving today. Luckily Frank enjoys driving, so it’s not too bad. It’s quite an enjoyable drive again. The weather is just beautiful and we have now definitely packed away our jeans and jumpers. It’s September and the wattles are in full bloom. It’s worth a picture or two. They look magnificent in their yellow splendour dotted across the fields of dry grass and lining the roads. The countryside is hilly and the roads quiet for the occasional caravan. No big trucks. Come to think of it, the ‘grey nomads’ must be out in full force, because campers and caravans are just about the only traffic that we come across.

We drive through Mundubbera and Eidsvold. The latter is a pretty country town where we get some groceries and have our morning tea alongside the golf course. We top up fuel and head towards Monto where we hope to find a dump station for our toilet. Unfortunately the public toilets in Eidsvold were locked so the next sanitary stop will have to be at a petrol station.

We check our ‘bible’ and in Monto we should find a dump station, which we do. So that’s one thing less to worry about. Our plan is to reach Biloela today, but that isn’t going to happen. The first stop after Monto it’s time for lunch so we pull into a rest stop off the road: Coominglah Range Rest Area (nr. 447; S24 47 36, E150 59 04). As we have arrived shortly after midday it’s pretty quiet and therefore we decide to stop over for the night and have a relaxing day without too much driving. My headache has disappeared by then, so nothing to worry about. We have lunch and then it happens: Caravan after caravan and camper after camper arrives! By four o’clock it’s so busy that for new arrivals it’s hard to find another spot. So much for a bit of peace and quiet. We’ve learned that one quickly. Don’t judge a spot because it’s still quiet at lunch time. Anyway, it’s pleasant out here and we enjoy our day. Frank has taken out his crosswords book as usual and I can even do some craft work. I have started some knitting in 12th scale. That will keep me busy for a while…